آموخته ام ...که با پول میشود رختخواب خرید ولی خواب نه,ساعت خرید ولی زمان نه،می توان مقام خرید ولی احترام نه،می توان کتاب خرید ولی دانش نه،دارو خرید ولی سلامتی نه،خانه خرید ولی زندگی نه و بالاخره می توان قلب خرید ولی عشق را نه.

 

آموخته ام ...که تنها کسانی که مرا در زندگی شاد می کند،کسی است که به من می گوید :تو مرا شاد کردی

آموخته ام ... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت

آموخته ام...که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم ،دعا کنم

 

 

 

 

آموخته ام...که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد، همه ما احتیاج به دوستی داریم که لحظه ای با وی به دور از جدی بودن باشیم

 

 

آموخته ام...که گاهی تمام چیز هایی که یک نفر می خواهد،فقط دستی است برای گرفتن دست او ،و قلبی است برای فهمیدن وی

 

آموخته ام...که راه رفتن کنار پدرم در یک شب تابستانی در کودکی،شگفت انگیز ترین چیز در بزرگسالی است

آموخته ام...که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است،هرچه به انتهایش نزدیک تر میشویم سریع تر حرکت می کند

آموخته ام ...که پول شخصیت نمی خرد

 

 

آموخته ام...که تنها اتفاقات کوچک رئزانه است که زندگی را تماشایی می کند

 

 

آموخته ام...کهخداوند همه چیز را در یک روز نیافرید.پس چه چیز باعث شد که من بیندیشم می توانم همه چیز را در یک روز بدست بیاورم؟

 

 

 

 

آموخته ام...که چشم پوشی از حقایق ،آنها را تغییر نمی دهد.

آموخته ام ...که این عشق است که زخم ها را شفا می دهدنه زمان

 

آموخته ام ...که وقتی با کسی رویرو می شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما دارد

آموخته ام ..که هیچ کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که عاشق بشویم

 

آموخته ام...که زندگی دشوار است اما من از او سخت ترم

آموخته ام...که فرصت ها هیچ گاه از بین نمی روند بلکه شخص دیگری فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد

آموخته ام ...که قبل از مرگ مادرم یکبار به او بیشتر بگویم دوستت دارم

 

 

 

 

آموخته ام...که لبخند ارزان ترین راهی است که میشود با آن،نگاه را وسعت داد

 

 

 

 

="

نظرات شما عزیزان: